3.2 Mandat-Mandat Lain
3.2.1 Perkhidmatan Intervensi awal dan prasekolah
Intervensi awal didefinisikan sebagai usaha tersusun untuk meningkatkan perkembangan bayi dan kanak-kanak yang mengalami tumbesaran lambat (Fatimah Bivi, 2002). Dunst (1996) menyifatkan intervensi awalan sebagai “to a range of services provided to children, parents and families during pregnancy, infancy and/or early childhood”.
Program intervensi awalan bertujuan memberi bantuan kepada ibu bapa untuk mengambil langkah tertentu supaya pengesanan dan rawatan lebih awal dapat dilakukan dan mengurangkan keterukan ketidakupayaan, permasalahan atau kecacatan yang dialami oleh individu berkeperluan khas. Menurut Hallahan dan Kaufman (2003), kebanyakan pendidik dan ahli sains sosial percaya bahawa lebih awal kecacatan seseorang individu dikenal pasti dan diberi program pendidikan yang bersesuaian atau rawatan tertentu, lebih baik penghasilan yang boleh diperolehi oleh seseorang anak berkeperluan khas. Intervensi awal yang intensif bertujuan untuk mengurangkan kesan sesuatu kurang upaya kepada pembelajaran dan mengelaknya menjadi lebih ketara apabila kanak-kanak memasuki alam persekolahan.
Kajian-kajian menunjukkan bahawa intervensi awal membawa kesan positif kepada kanak-kanak kurang upaya dan yang berisiko tinggi dalam jangka masa pendek dan jangka masa panjang. Di Amerika Syarikat perkhidmatan intervensi awal (3 tahun ke bawah) diwajibkan untuk kanak-kanak yang mengalami perkembangan lewat dan kanak-kanak berisiko tinggi (IDEA, 1990). Mengapa?
a. Intervensi awal memainkan peranan penting dalam melengkapkan kanak-kanak berkeperluan khas dengan kemahiran asas sebelum mereka masuk ke sekolah rendah.
b. Intervensi awal yang komprehensif dan intensif adalah berfaedah kepada keluarga dan masyarakat. Intervensi awal mempunyai impak yang positif kepada persekitaran terdekat kanak-kanak berkeperluan khas. Atas sebab ini juga, setiap individu dalam sesebuah komuniti perlu sedar akan tanggungjawab masing-masing ke atas kanak- kanak berkeperluan khas (Lerner, 2003).
c. Intervensi awal dapat membantu perkembangan pelbagai kebolehan kanak-kanak. Contohnya, seorang kanak-kanak bermasalah pendengaran yang diajar menggunakan bahasa isyarat secara tidak langsung dapat mempertingkatkan mindanya dan membuka peluang untuk dia berinteraksi dengan kanak-kanak lain.
d. Kejadian masalah lain yang terikat dengan kesukaran awal boleh diatasi melalui perkhidmatan intervensi awal. Contohnya kanak-kanak yang mengalami masalah penglihatan tetapi tidak diberi intervensi awal, mungkin mengalami masalah emosi seperti perasaan kecewa.
e. Intervensi awal juga menawarkan penjimatan wang bagi sesuatu masyarakat. Intervensi awal yang intensif dan berkesan mengurangkan beban penyediaan pendidikan khas pada peringkat sekolah rendah dan menengah. Bilangan kanak-kanak yang memerlukan perkhidmatan pendidikan khas mungkin berkurangan.
Ringkasnya, intervensi awal boleh meningkatkan intelek, meningkatan perkembangan fizikal dan meningkatkan penguasaan bahasa kanak-kanak berkeperluan khas. Intervensi awal yang sistematik menghalang kewujudan masalah lain, mengurangkan tekanan kepada keluarga, dan mengurangkan pembinaan institusi khas. Dengan adanya intervensi awal yang teratur, keperluan untuk pendidikan khas di peringkat persekolahan dapat dikurangkan dan ini menjimatkan perbelanjaan negara yang dikhaskan untuk kemudahan penjagaan, kesihatan dan pendidikan.
3.2.2 Program Transisi
Transition Programs for Special Education
By Kristen Douglas, eHow Contributor
o Special education transition planning should begin by age 14. graduation poster image by robert mobley from Fotolia.com
Transition services for students in special education are services specifically designed to assist students with disabilities in transitioning from the school system into the adult world, whether it be to continue education or find employment. Any of these transition services should reflect the student's own goals for adulthood. Special education transition services can include teaching the student to self-advocate, independent living skills, higher education planning, parent training, and academic training. Most states require that transition planning begin by the time the student is age 14, and strategic planning begin in Individual Education Plan (IEP) meetings from this time.
2. Career Planning
o Depending on the level of ability, transition planning should always include career planning for the student's future as an adult. The teacher should assist the student in taking career inventories to determine student ability and interests. If the student has more severe disabilities, employment assistance programs should be sought out through social services or other community agencies to determine if there are on-the-job assistance programs for the student. Teachers and parents should discuss with the student those courses that need to be taken in order to be prepared for his future plans. If there are vocational trainings available while the student is still in high school, planning should include that training in his course schedule.
Independent Living Skills
o According to College Living Experience, independent living skills are integral to a young adult's ability to transition from a home and high school environment into an adult environment, whether it be in a college dorm setting, or an apartment. Among the skills that a young adult needs are the ability to manage a bank account, including using a checkbook and debit card, as well as how to use an ATM. Other independent living skills include shopping for groceries, preparing meals, and personal hygiene.
Work Preparation
o Work preparation for the special education student transitioning from school into the workforce consists of more than on-the-job training. Students should know how to fill out an application or be able to receive assistance in doing so, dress properly for a job interview, and be able to respond to interview questions. During transition planning while the student is still in school, discussions with a career counselor and in the classroom should include topics like workplace readiness and job retention. Job retention abilities are the skills needed not only to attain a job, but to keep the job. For example, topics such as absenteeism, how to speak with supervisors, and work ethic should be discussed. If possible, students should be given the opportunity prior to graduation to work summer jobs or internships to learn the skills they need to transition into adulthood and independence.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan